روباه تکراری

روباه تکراری,روباه تکراری, src=/files/StarFoxZero%2001.jpg style=

داستان بازی را شاید بتوان عجیب‌ترین بخش آن دانست، داستانی که به گفته آقای «میاموتو» (خالق سری) و تیم ساخت نه پیش‌درآمد است، نه ادامه و نه حتی عنوانی فرعی در سری. طبق آخرین اطلاعات منتشر شده استارفاکس زیرو به نوعی ریبوت بازی استارفاکس64 بحساب می‌آید. بدین شکل که جهان بازی، سیاره‌ها، ترتیب مراحل، شخصیت‌ها، برخی از باس‌فایت‌ها و… شباهت زیادی به استارفاکس64 خواهد داشت ولی با ظاهری جدید و تغییرات زیادی روبرو شده‌ است که داستان را به شکل متفاوتی روایت می‌کند. از همین رو نمی‌توان از بازی بعنوان یک بازسازی ساده یاد کرد زیرا علاوه بر شباهت‌ها، طبق گفته‌های سازندگان، تفاوت‌های بسیاری نیز وجود خواهد داشت.
شخصیت اصلی بازی همچون سایر عناوین سری روباه دوست‌داشتنی «فاکس مک‌کلود» (Fox McCloud) است که بار دیگر با رهبری گروه خود معروف به «تیم روباه» شامل: «فالکو» (Falco)، «پِپی» (Peppy) و «اسلیپی» (Slippy) سعی دارد تا صلح و آرامش را به کهکشان برگرداند. البته در این راه دوستان و رقبای قدیمی فاکس، بخصوص «تیم گرگ» به رهبری «ولف اُدانل» (Wolf O’Donnell) نیز به کمک او خواهند آمد. به صورت کلی اطلاعات و جزییات زیادی در رابطه با داستان بازی منتشر نشده است و پلات اصلی داستان در هاله‌ای از ابهام قرار دارد که یکی از دلایل نگرانی و دلسردی طرفداران است.
سیستم کلی گیم‌پلی بازی کاملاً شبیه به استارفاکس64 طراحی شده است که المان‌های جدید و تغییرات ریز و بعضاً درشتی را با توجه به قابلیت‌های کنسول وی‌یو به خود دیده است. در صفحه تلویزیون نمایی خارجی از سفینه فاکس را مشاهده خواهید کرد، در حالی که صفحه نمایش دسته وی‌یو، نمایی داخلی از سفینه را نمایش می‌دهد. نمایی که همچون عناوین اول شخص، دید بسیار بهتری را برای هدف‌گیری و از بین بردن دشمنان در اختیار بازیکن می‌گذارد. یکی از تغییرات جدید بازی کنترل سیستم هدف‌گیری آن است که بوسیله سنسور حرکتی در دسته کنسول، قابل تنظیم بوده و شما با حرکت دادن دسته در هوا می‌توانید به شکار سفینه‌های دشمنان بپردازید. سیستمی که در نمایش‌های مختلف بازی چندان راحت و کاربردی بنظر نیامده و مطمئناً باب میل خیل عظیمی از طرفداران نخواهد بود. البته قسمت خوب ماجرا جایی است که شما به سادگی توانایی تغییر این سیستم را خواهید داشت و همچون بازی «اسپلتون» (Splatoon) که سیستم مشابهی را در اختیار بازیکن می‌گذاشت، می‌توانید کنترل دوربین و نشانگر خود را به آنالوگ سمت راست سپرده و براحتی در صندلی فرو رفته و به شکار دشمنان ادامه دهید.

src=/files/StarFoxZero%2002.jpg /><br/> </div><p>از دیگر قابلیت‌های جدید و مهم بازی می‌توان به تغییر شکل سفینه‌های تحت کنترل فاکس اشاره کرد، بدین صورت که سفینه شما تنها با فشار یک دکمه به سرعت تغییر شکل داده و تبدیل به وسیله‌ای کاملاً جدید با توانایی‌های متفاوت می‌شود. این قابلیت یکی از رکن‌های اصلی استارفاکس زیرو است که به گفته سازندگان تمام مراحل بازی بر اساس آن طراحی شده‌ است، تا جایی که تبدیل شدن به موقع برای عبور از برخی موانع و شکست بعضی از دشمنان بازی کاملاً اجباری است.<br/> تابحال حضور و قابل کنترل بودن سه سفینه مختلف در بازی تایید شده است. اولین سفینه «آروینگ» (Arwing) محبوب است، سفینه و سلاح آیکونیک سری که شهرتی به مراتب بیشتر از خود بازی دارد. شهرتی که حضور آن به اشکال مختلف در سایر عناوین منتشر شده توسط نینتندو را می‌توان اصلی‌ترین دلیل آن دانست. آروینگ سفینه‌ای با قدرت مانور بسیار بالا و سرعت زیاد است که با فشار یک دکمه تبدیل به «واکر» (Walker) می‌شود. رباتی دو پا که توانایی حرکت با سرعت بالا بر روی سطوح مسطح را داشته و مناسب برای درگیری‌های زمینی است.<br/> دومین وسیله نمایش داده شده، تانک «لندمستر» (Landmaster) است. تانکی پرقدرت که سرعت حرکت به مراتب کمتری نسبت به واکر داشته و برای درگیری‌های نزدیک و از بین بردن دشمنان غول‌پیکر بازی مناسب است. لندمستر توانایی تبدیل شدن به «گرومستر» (Gravmaster) را دارد، سفینه‌ای پرقدرت که همانند لندمستر سرعت پایین‌تر ولی قدرت به مراتب بیشتری نسبت به آروینگ داشته و قابلیت مارک کردن سه هدف به طور همزمان را در اختیار بازیکن می‌گذارد.<br/> آخرین سفینه نمایش‌ داده شده، وسیله‌ای کاملاً جدید بنام «جیرو-وینگ» (Gyrowing) است که ظاهری شبیه به هلیکوپتر دارد. جیرو-وینگ تنها وسیله بازی است که قابلیت تغییر شکل ندارد ولی در ازای نداشتن این قابلیت، توانایی کنترل رباتی کوچک بر روی زمین را خواهد داشت. رباتی که با فرستادن آن به مناطق غیرقابل دسترس، توانایی هک کردن ترمینال‌ها و پیدا کردن جوایز پنهان بازی را برای شما امکانپذیر می‌کند.</p><div style=

src=/files/StarFoxZero%2003.jpg /><br/> </div><p>پس از پایان هر یک از ماموریت‌های بازی، همچون عناوین گذشته بسته به مهارت بازیکن، امتیاز و مدالی بعنوان جایزه به او تعلق می‌گیرد. امتیازی که توسط آن امکان ارتقای وسایل و سفینه‌های خود را خواهید داشت. یکی از بخش‌های جالب توجه استارفاکس زیرو حضور دو پایان متفاوت برای مراحل بازی است، پایان عادی و پایان واقعی. بدین صورت که با توجه به نحوه مبارزه و شکست دادن رییس مرحله شاهد یکی از دو پایان ماموریت در حال انجام هستید و همانطور که انتظار می‌رود برای مشاهده پایان واقعی هر مرحله با چالش بزرگتری روبرو خواهیم بود. برای مثال در نمایش E3، پس از رسیدن به انتهای مرحله و شروع مبارزه با ربات غول‌پیکر دو راه پیش روی شما است. با نابودی حفاظ خارجی ربات و از بردن سلاح‌های او (راه اول) مرحله با موفقیت به پایان رسیده ولی خلبان ربات غول‌پیکر از مهلکه گریخته و شاهد پایان عادی ماموریت هستیم. اما در صورت پیدا کردن راه نفوذ به داخل ربات و از بین بردن موتور مرکزی (راه دوم)، علاوه بر پایان موفقیت‌آمیز مرحله، ربات غول‌پیکر بهمراه خلبان به طور کامل نابود شده و شاهد پایان واقعی ماموریت هستیم که به طبع جوایز بیشتر و بهتری را در اختیار بازیکن می‌گذارد.<br/> از لحاظ بصری استارفاکس زیرو را باید در دسته عناوین معمولی قرار داد. طبق نمایش‌های بازی، گرافیک تکنیکی چیزی نیست که شما را به وجد آورده و حیرت زده کند، به خصوص پس از تجربه عناوینی همچون «اسپلتون» و «زنوبلید کرانیکلز اکس» که گرافیک بصری و هنری بسیار زیبایی را به نمایش می‌گذاشتند. علاوه بر سادگی، نداشتن بالانس گرافیکی یکی دیگر از مشکلات بازی حداقل در ویدیوهای منتشر شده از آن است، بدین گونه که مراحلی که در فضا طی می‌شود عموماً گرافیکی ساده داشته ولی در سیاره بیابانی «تیتانیا» (Titania) به یکباره شاهد گرافیک بصری بهتر و صحنه‌های شلوغ‌تری هستیم.</p><div style=

src=/files/StarFoxZero%2004.jpg /><br/> </div><p>در انتها می‌توان شرایط استارفاکس زیرو را شرایطی منحصر بفرد دانست، عنوانی که در ابتدای معرفی هایپ زیادی را به همراه داشت ولی با انتشار اطلاعات اندک داستانی و نمایش‌های نه چندان جذاب و تکراری کم‌کم بدست فراموشی سپرده شده و دلسردی طرفداران را به همراه داشته است. حس تکرار و ساده بودن بازی اولین حسی است که پس از مشاهده ویدیوهای بازی به شما القا می‌شود و از دید نگارنده این مطلب، بزرگترین مشکل استارفاکس زیرو تا بدین لحظه را می‌توان عدم خلاقیت کافی دانست. عنصری که اصلی‌ترین و مهم‌ترین ستون موفقیت عناوین نینتندو را تشکیل می‌دهد و صحبت از نداشتن خلاقیت و ایده‌های جدید در یک بازی ساخته شده توسط نینتندو را مطمئناً باید جزو عجایب قرن 21 بشمار آورد.<br/> در هر حال تنها زمان مشخص می‌کند که استارفاکس زیرو می‌تواند موفقیتی در حد عناوین پیشین سری بخصوص استارفاکس64 را کسب کند یا خیر، موفقیتی که با توجه به شرایط موجود دستیابی به آن نزدیک به غیرممکن است.</p><p>” alt=””/></p><div class=

برچسب ها

آریا قطبی

دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخ