بررسی بازی Temple Run
در سال 2011 استودیوی بازیسازی کوچکی که ایمانجی نام داشت توسط ناتالیا لوکیانوا و همسرش کیس شفرد تاسیس شد، آنها در ابتدا بازی کوچکی را برای سیستم عامل IOS و بعدتر برای سایر سیستم عامل های گوشی های هوشمند، منتشر کردند؛ اما احتمالا آنها فکر نمیکردند که بازی آنها تا سال‌های سال جزی از نمادهای بازی های موبایلی باشد.
همانطور که از عنوان مطلب مشخص است، بازی مورد بحث ما چیزی نیست جز Temple Run که برای موبایل گیمرهای قدیمی، یادآور روزهای خوب و ساده گذشته است. عنوانی که در آن گیمر باید مثل تمام بازی‌های هم سبک، مسیری بی انتها را با هدف کسب بالاترین امتیاز و بیشترین مسافت ممکن طی کند. البته موانع متعدد و گروهی از جانوران آدم خوار هم در بین راه مانع پیشروی شما خواهند شد. تمپل ران به نوعی پرچمدار و جز اولین بازی های سبک Runner در بازار نوپای بازی‌های موبایلی بود.
در این مطلب قصد داریم بعد از گذشت سال‌ها از انتشار آن نگاهی به این بازی جادویی، داشته باشیم تا ببینیم آیا هنوز هم این عنوان ارزش تجربه کردن دارد یا خیر؟
اولین چیزی که در نگاه اول میتواند توجه شما را به تمپل ران جلب کند، منوی جذاب و نسبتا ساده آن است که گزینه‌ها را با فونتی جذاب به شما نمایش میدهد همچنین موسیقی هیجان انگیز و مناسب این قسمت مانند دعوت نامه‌ای است که گیمر را تشویق به انجام سریعتر بازی میکند.
گیم پلی بازی همانطور که از عناوین این سبک انتظار میرود ، به مرور زمان و با پیشروی شما چالشی تر میشود و موانع سریع تر به استقبال شما خواهند آمد. کنترل بازی بسیار ساده و سر راست است و به جز حرکت دادن گوشی هوشمند خود در جهات مختلف برای عبور از موانع پیچیدگی خاصی ندارد.
همانطور که در تصویر هم پیداست ، در طول مسیر توانایی جمع آوری سکه‌های طلایی را خواهید داشت که از آنها برای ارتقا ویژگی‌های کاراکتر خود می‌توانید استفاده کنید؛ اگرچه سیستم ارتقای Temple Run به اندازه برخی از بازی‌های امروزی پر جزییات و پر زرق و برق نیست اما کماکان میتواند سرگرمتان کند.
گرافیک تمپل ران در مقایسه با عناوینی که همزمان با این بازی منتشر شدند از نظر فنی قابل قبول و بدون نقص است، اگرچه در قیاس با بازی های امروزی حرف چندانی ندارد. اما با توجه به طراحی هنری بسیار خوب محیط های این بازی ، به شما اطمینان میدهم که این موضوع چندان به تجربه شما آسیب نخواهد زد .
در طول انجام بازی انتظار قطعات متنوع موسیقی را نداشته باشید، اما خب تم اصلی بازی به حدی خوب و هیجان انگیز است که قطعا بیشتر کسانی که Temple Run را تجربه کرده‌اند گوششان با آن آشناست و این موضوع را تایید میکنند.
موسیقی بازی زمانی به اوج میرسد که شما مسیر بیشتری را طی کرده باشید و به مرور، سختی و سرعت بازی بیشتر و بیشتر میشود و آنگاه این موزیک پس زمینه است که هیجان شما را بالاتر میبرد و از طرفی باعث افزایش استرس شما میشود. در نهایت تنها موضوعی که میتواند باعث شود تا شما بعد از انجام نه چندان طولانی بازی قید تجربه بیشتر آن را بزنید و آن را از موبایل خود حذف کنید، احتمالا کمبود محتوای Temple Run باشد؛ مشکلی که البته در خیلی از بازی های امروزی هم وجود دارد و گیمرها را آزار میدهد.
