بررسی بازی مظفرخان

ساخت بازی برای تلفن‌های هوشمند، به علت شرایط آسان تر نشر بازی در پلتفرم‌های داخلی به نسبت گزینه‌های بین المللی  و همچنین استقبال مخاطبان، همواره گزینه جذابی برای استودیو­های بازی سازی داخلی بوده است. به همین علت و با وجود کمبودی که کشور ما در تولید بازی برای کنسول‌های خانگی و کامپیوترهای شخصی دارد، بازار بازی­های موبایلی در چند سال اخیر به شدت داغ و رقابتی بوده است.

یکی از استودیو­هایی که همواره پیشگام ساخت بازی­های موبایلی ایرانی بوده، استودیو نردبان اندیشه است؛ استودیویی که در سال 1393 و توسط تعدادی از اعضای اصلی تیم توسعه بازی «شبگرد» تاسیس شد و از آن زمان، مسئولیت ساخت برخی از بهترین بازی‌های ایرانی عرضه شده بر روی گوشی­های هوشمند را بر­عهده داشته­ است. بازی‌هایی که در بین آن‌ها می­توان به عناوینی همچون «باقلوا» و «آمیرزا» اشاره کرد. دو عنوان به شدت محبوب و پرطرفدار در مارکت داخلی که نام استودیو نردبان اندیشه را بر سر زبان­‌ها انداخت.

در­این مطلب قصد بررسی جدیدترین عنوان عرضه شده توسط استودیو نردبان اندیشه، یعنی بازی «مظفرخان» را داریم. عنوانی که به تازگی عرضه شده و سازندگان آن امیدوارند مظفرخان به سومین بازی پرطرفدار آن‌ها تبدیل شود.

داستان بازی در روزگار قدیم ایران اتفاق میفتد و شخصیت اصلی بازی که «شازده» نام دارد، بعد از سال­ها دوری از وطن به زادگاه خویش برای جویا شدن حال عموی پیر و بیمارش بازگشته، اما عمارتی که در کودکی به همراه عمو مظفرخان و دیگر اعضای خانواده­اش در آن زندگی میکرده را ویران و نابود شده می­یابد.

گیمپلی بازی تماما در خدمت داستان است و شما به عنوان شازده وظیفه تعمیر کردن تک­ تک اجزای عمارت را برای کمک به عموی پیر خود و پیشبرد داستان دارید.

پیشرفت در بازی و تعمیر عمارت هم، به عملکرد شما در مینی­گیم­های بازی بستگی دارد که به وضوح از عنوان معروف کندی­ کراش الهام گرفته شده است. در حقیقت برای اینکه شازده کاری را انجام دهد ، شما به عنوان بازیکن باید یک مینی گیم به سبک کندی کراش را با موفقیت به سرانجام برسانید. در ادامه می‌توانید از بین گزینه‌های موجود یکی از بخش‌‍‌های خانه مظفرخان را نو نوآر کنید.

اما همه ­چیز اینجا به­ پایان نمی­رسد و هنگام تعمیر هر­بخش از این عمارت، شما می­توانید ازبین گزینه‌های ارائه شده، با سلیقه­ خودتان آن را دیزاین کنید که به لطف همین موضوع تا حدی گیمپلی بازی لذت­بخش­تر و متنوع­تر دنبال می‌شود.

همین تلفیق سبک بین یک بازی پازل مثل کندی کراش و طراحی داخلی خانه باعث شده مظفرخان به اثری خوب تبدیل شود که امکان سرگرم کردن شما را برای ساعت‌های طولانی دارد. البته این بازی تا حد زیادی شبیه به عناوینی همچون Home Design : Caribbean Life است و یک جورایی نمونه‌ داخلی این دست بازی‌ها محسوب می‌شود.

بازی مظفرخان همانند ساخته­های پیشین سازندگانش، از گرافیک دو بعدی و مشابه کارتون‌های کلاسیک بهره می­برد که بخاطر نوع طراحی هنری و همچنین استفاده از پالت های رنگی متنوع، بسیار چشم­نواز است.

کاراکترهای درون بازی با اینکه از انیمیشن­های حرکتی محدودی برخوردارند اما با دیالوگ­های جالب و بامزه­ای که با یکدیگر و حتی گاهاً با خودشان رد و بدل میکنند، شما را شیفته مکالماتشان می­کنند و احتمالا از رد کردن کات­سین های بازی منصرفتان کنند.

وضعیت صداگذاری و موسیقی بازی هم راضی کننده است، بطورمثال موسیقی سنتی گوشنوازی که درحین بازی پخش می­شود با اینکه تنوع خاصی ندارد اما به هیچ­وجه خسته­کننده نیست و کاملا مناسب حال و هوای بازی مورد بحث است.

در نهایت باید گفت ساخته جدید استودیو نردبان اندیشه با اینکه از ایده نو و جدیدی بهره نمی­برد و قبلا مشابه این نوع بازی­ها را حتی از سازندگان ایرانی دیده بودیم، اما این استودیو موفق شده تا بازی جدید خود را بدون عیب و ایراد خاصی منتشر بکند تا حتی اگر قبلا هم بازی های مشابه را تجربه کرده باشید، باز هم وسوسه بشوید تا به «مظفرخان» شانسی بدهید.

نویسنده: محمد جواد جعفری