بررسی بازی جعبه مرگ
از زمانی که کانتر استرایک عرضه شد و درمیان گیمرها به محبوبیت فزاینده‌ای رسید، بسیاری از بازیسازان تلاش کرده‌اند تا یک کلون موفق از این اثر را به روی پلتفرم‌های مختلف بیاورند؛ اما با اینکه برخی از آن‌ها موفق‌تر از بقیه بودند، هیچکدامشان نتوانستند به محبوبیت بازی اصلی برسند. اما این کلون‌ها برای افرادی که به دنبال تجربه کمی متفاوت‌تر از کانتر استرایک بودند و یا گیمرهایی که با تلفن‌های هوشمند خود بازی می‌کردند و همچنین سخت افزار موردنیاز برای انجام این بازی را نداشتند، جزو گزینه‌های ایده‌آل به شمار می‌آمدند. یکی از این عناوین که نسبت به بقیه بازی‌های موبایلی، حداقل در ظاهر می‌تواند حس انجام بازی کانتر را به مخاطب منتقل کند، Kill box یا جعبه مرگ نام دارد.
این بازی همانند کانتر، در ژانر شوتر اول شخص و تماما آنلاین است. یکی از نقاط قوت بازی (شاید به نوعی تنها نقطه قوت!)، تنوع بسیار بالای گیم مودها و مپ‌های آن باشد که برخی از آن‌ها عینا از کانتر استرایک وام گرفته شده و برخی دیگر نیز حاصل خلاقیت تیم سازنده است.
بطور مثال مود blast که در آن یک گروه (تروریست‌ها) وظیفه بمب‌گذاری در نقاطی مشخص را دارند و گروه دیگر (پلیس‌ها) باید تیم حریف را نابود و بمب را خنثی کنند، واضحا از یکی از معروف‌ترین مودهای کانتر استرایک الهام گرفته شده. البته در جعبه مرگ کمی ظاهر این مرحله فرق کرده اما کلیت همان است.
این موضوع کپی کردن از کانتر تا جایی پیشروی می‌کند که می‌شود تعدادی از مپ‌های معروف این بازی را، مثل Dust ، فقط با نامی متفاوت در بعضی از حالت های بازی مشاهده کرد.
همانطور که گفته شد بازی حالت و مپ‌های منحصر بفردی هم دارد، مثلا در یکی از آن‌ها یک تیم درنقش هیولاهای زامبی‌مانند، وظیفه تبدیل تیم انسان‌ها و آلوده کردن آن‌ها به ویروس زامبی را دارد یا در حالت دیگری از بازی، شما باید در جاذبه ماه با دشمنانتان بجنگید!
گیمپلی جعبه مرگ همانند سایر عناوین هم سبک خود است و به خوبی کنترل‌هایش روی صفحه گوشی قرار می‌گیرند و مخلّ تجربه شما هنگام بازی نمی‌شوند، گرچه خودتان هم می‌توانید مکان قرارگیری این کلیدها را روی صفحه موبایلتان را مشخص و به نوعی شخصی‌سازی کنید.
اسلحه‌ها در بازی درست به مانند گیم مودهای آن بسیار متنوع هستند، چه از لحاظ ظاهر، چه از لحاظ قدرت و میزان آسیبی که به حریف وارد میکنند. اصلی‌ترین ایرادی که می‌شود به گیمپلی kill box گرفت، pay to win بودن بیش از اندازه آن است. در بازی بدون داشتن مهمات پولی، به هیچ وجه نمیتوان پیشرفت کرد و در زمان نبرد، عملا تبدیل به هدفی تمرینی برای رقبایتان خواهید شد! از طرفی برای ارتقای کاراکتر و مهماتتان، شما به Gem نیاز دارید که برای به دست آوردن آن، باید مبلغ زیادی را هزینه کنید که این مورد چندان منطقی بنظر نمی‌رسد.
گرافیک بازی در زمان انتشار راضی‌کننده بود، اما بعد از گذشت چند سال از آن زمان علی‌رغم ارتقا سخت افزار گوشی‌های هوشمند و امکان بهینه سازی آن، گرافیک بازی پیشرفتی نکرده. این موضوع با عرضه بازی‌های جدید که از گرافیک‌های واقع‌گرایانه و به روز سود میبرند بیشتر به چشم مخاطب می‌آید. از آنجایی که جعبه مرگ یک بازی لایو سرویس است و در ظاهر همچنان از سمت سازندگانش پشتیبانی می‌شود، این نکته واقعا ناامید کننده است.
طراحی ظاهری اسکین کاراکترهای بازی و اسلحه‌ها در سطحی متوسط اما راضی کننده است. متاسفانه در این قسمت هم گیمر به علت عدم توجه کافی سازندگان باید مدت زیادی را با طرح‌های قدیمی به انجام بازی بپردازد و کمتر شاهد تغییرات و آپدیت‌های دوره‌ای در ارتباط با موارد یاد شده است.
این اثر هم به مانند بیشتر بازی‌های لایو سرویس چندان به ویژگی‌های هنری اهمیت نمی‌دهد و اولویت را بر روی گیمپلی اعتیادآور گذاشته است. بنابراین نباید از آن انتظار طراحی هنری درخور توجه و یا حتی موزیک‌های متنوع و هیجانی را داشت، در واقع فقط یک قطعه موسیقی در چند سال اخیر در لابی بازی پخش می‌شود که بعد از مدتی، بسیار ملال‌آور می‌شود و این نیز نشانه‌ی دیگری از پشتیبانی فاجعه بار سازندگان جعبه مرگ است.
حتی اگر گرافیک به روز نشده و پشتیبانی نه چندان مناسب سازندگان بازی مانع مهمی برای تجریه این اثر از جانب شما نباشند، نمیتوان از کامیونیتی پرتنش و همراه با انواع مشکلات آن به سادگی گذر کرد. برخلاف هشدارهای پیاپی سازندگان مبنی بر بن شدن متخلفان، شاهد مشکلات فراوان در چت‌روم‌های بازی و تقلب کردن بسیاری از بازیکنان در جریان هر مسابقه هستیم که مطمئنا این موارد می‌توانند به تجربه سایر بازیکنان آسیب جدی وارد کنند.
در نهایت باید گفت که حجم کم و تبلیغات پرشمار بازی نمی‌توانند دلایل قانع کننده‌ای برای انجام Kill Box در سال 2023 باشند. این عنوان ارزش تجربه کردن بسیار پایینی دارد و حتی برای روی گوشی‌های قدیمی هم می‌شود بازی‌های بهتری پیدا کرد اما اگر اعصابی پولادین دارید و به دنبال کمی تنوع می‌گردید، احتمالا این اثر بتواند نهایتاً چند روزی سرگرمتان کند.
