بازی‌های Endless Runner، زیرمجموعه‌ای از سبک پلتفرمر هستند که کاراکتر بازی دائما در حال دویدن در یک محیط بی‌پایان است و بازیکن وظیفه دارد او را جابجا کند تا به موانع برخورد نکند یا سکه و آیتم‌های ویژه را به دست بیاورد. این سبک بازی از گذشته محبوبیت بسیار بالایی روی گوشی‌های موبایل داشتند و حتی برای مدتی به محبوب‌ترین سبک بازی برای گیمرهای موبایل تبدیل شده بودند. به این ترتیب تعداد بازی‌های زیادی در این سبک ساخته شد که همه‌ی آنها به دنبال تقلید موفقیت بازی‌های مشهور Temple Run و Subway Surfers روی گوشی‌های موبایل بودند. یکی از این بازی‌ها Agent Dash بود که توسط استودیوی Full Fat ساخته شد، در حقیقت سازندگان این بازی خیلی زود به موج محبوبیت سبک Endless Runner ملحق شدند و این بازی درست یک سال بعد از عرضه اولین نسخه Temple Run در سال 2012 و تنها کمی بعد از Subway Surfers عرضه شد. استودیو Full Fat معمولا بازی‌های در سبک ورزشی می‌سازد و به موفقیت‌هایی نیز دست یافته اما هیچکدام از آنها به Agent Dash نمی‌رسند، این بازی با بیش از 10 میلیون دانلود تنها در گوگل پلی و میانگین امتیاز 4.3 از 389 هزار رای، اثر خوبی از خود به جای گذاشته است.
اما آیا واقعا Agent Dash بازی خوبی است یا صرفا با دنبال کردن موضوع ترند بازی‌های موبایلی در آن روزها توانست به موفقیت دست پیدا کند؟
در این بازی همانطور که از نام آن پیداست، شما یک مامور مخفی ویژه هستید که باید دائما از موانع مختلف عبور کرده و در نهایت پایگاه دشمن را نابود کنید، محیط‌های بازی شامل جنگل، پایگاه زیرزمینی مخفی و شهر قدیمی می‌شوند که الهاماتی از فیلم‌های جیمزباند و انیمیشن شگفت انگیزان گرفته‌اند. در طول بازی شما می‌توانید بپرید، لیز بخورید، جا به جا شوید و حتی به پایگاه دشمن شلیک کنید. همانطور که در ابتدای بازی گفته می‌شود:« ماموریت تو، اگر آن را بپذیری، این است که تا می‌توانی پایگاه افراد شرور را نابود کنی!»
گیم پلی بازی ساده است، شما ابتدا وارد جنگل می‌شوید، سپس با گذشتن از آنجا وارد پایگاه دشمن می‌شوید، آن را نابود کرده و مجددا همین مسیر را تکرار می‌کنید، در حین این‌کار الماس‌های روی زمین یا قابلیت‌های ویژه نیز جمع می‌کنید تا بعدا استفاده کنید. هرچه رکورد بیشتری از خود بجای بگذارید و بیشتر پیشروی کنید، سرعت بازی تند و تندتر می‌شود و برای ادامه دادن نیاز به دقت و سرعت عمل بیشتری دارید.
با جمع کردن الماس‌ها در فروشگاه بازی می‌توانید آیتم‌های مختلفی خریداری کنید، برای مثال چترهای پروازی هستند که شما را از مراحل اول بازی رد می‌کنند و باعث می‌شوند در منطقه‌ی جلوتری بازی را شروع کنید. همچنین شخصیت‌های مختلف برای خریداری وجود دارند، البته این شخصیت‌ها تنها از لحاظ ظاهری با یکدیگر متفاوت هستند و تفاوت چشمگیری در توانایی‌ها ندارند. علاوه بر اینها شما می‌توانید با الماس درون بازی ویژگی‌های مختلف مثل صحنه آهسته، شانس مجدد پس از مردن و… خریداری کنید. یکی از ویژگی‌های بازی Agent Dash که بسیار قابل تحسین است، لبریز نبودن آن از پرداخت‌های درون برنامه‌ای است که بازی‌های مشابه با رعایت نکردن این اصل، لذت بازیکن از پیشرفتی که در بازی می‌کند را کاهش داده و به شدت به تجربه بازی لطمه می‌زند.
صداگذاری بازی معمولی و قابل قبول است و چندان توضیحی ندارد، اما فقط باید بدانید که قرار نیست غرق در موسیقی در محیط‌ها بدوید یا از صدای جاخالی لحظه آخریتان در برابر موانع لذت ببرید.
و اما به بخش گرافیک بازی می‌رسیم، بازی نسبت به سال عرضه خود در این بخش دارای مشکل قابل توجهی نیست، اما جای تعریفی هم ندارد، مخصوصا که بازی Subway Surfers، که در همین سبک و درست در یک‌سال به همراه Agent Dash عرضه شد، به مراتب گرافیک و طراحی بصری بهتری دارد. در کل از منظر گیم پلی،گرافیک، صداگذاری و تنوع بازی Agent Dash در برابر Subway Surfers حرفی برای گفتن ندارد و شاید هم همین دلیل تفاوت حدودا یک میلیاردی این دو بازی در میزان نصب در گوگل پلی است. موفقیت این دو بازی به هیچ وجه قابل مقایسه نیست و با اینکه به نوعی رقیب یکدیگر محسوب می‌شدند، اما Subway Surfers با اختلاف شدیدا زیادی این مبارزه را بدون هیچ دردسری پیروز شد.
همانطور که گفته شد بازی تنوع ندارد! و دقیقا همین بزرگترین نقظه ضعفش است، شخصیت‌های بدون ویژگی که تنها از نظر طراحی چهره و اندام متفاوت هستند و به هیچ وجه جذاب نیستند، صداگذاری متوسط، محیط بی روح و موانع تکراری، شاید دلایل اصلی باشد که Agent Dash را نمی‌توان یک بازی عالی موبایلی نامید.
البته این به معنای بد بودن این بازی نیست، قطعا بازی که بیش از 10 میلیون بار توسط کاربران دریافت شده و نمرات قابل قبولی نیز دریافت کرده است، نمی‌تواند یک اثر غیرقابل بازی باشد. Agent Dash با وجود تمام مشکلاتش هنوز بعد از گذشت حدودا 10 سال از عرضه‌اش، همچنان سرگرم کننده است و می‌تواند به عنوان یک بازی تفننی و رکوردی که هر از چندگاهی در اوغات فراغت به آن سر می‌زنید، به خوبی راضیتان کند.
