کنسول های Sega تا دهه 90

株式会社セガ یا Sega Corporation شرکتیست چندملیتی که تابحال تجربه‌ی ساخت کامپیوترهای خانگی، کنسول‌های بازی و آرکید، و همینطور ساخت و انتشار بازی را در کارنامه‌ی خود دارد. مرکز این شرکت در شهر «اوتاکو» ژاپن قرار داشته، و شعبات متفرق آن در سراسر جهان در لندن، سن فرانسیسکو، و سیدنی قرار دارند. قابل ذکر است که قبل از سال 2000، نام شرکت Sega Enterprises Ltd نام داشت. پیش از شروع مقاله توصیه میکنیم اگر از علاقه مندان تاریخچه کنسول های بازی هستید این بخش را در سایت مشاهده کنید.

سگا در سال 1940 در شهر هونولولوی هاوائی توسط مارتین بروملی و اروینگ برومبرگ به معیت جیمر هامپرت تحت نام Standard Games تاسیس شد. هدف شرکت سگا در ابتدا، تحت پوشش قرار دادن دستگاه‌های بازی سکه‌ای در اردوگاه‌های ارتش بود. این شرکت کوچک بعد از 11 سال به پیشنهاد برملی، به توکیو نقل مکان نمود و در آنجا تحت نامSErvice GAmes of Japan مجوز دریافت کرد که نام این شرکت امروزه، از دو حرف اول نام قدیمی آن یعنی SE و GA الهام گرفته است.

در 1954، یک تاجر آمریکایی دیگر، دیوید رازن، علاقمند به معیشت در توکیو گردیده و کمپانی خود با نام Rosen Enterprises Inc در ژاپن تاسیس نمود تا آثار هنری را وارد و صادر کند. هنگامی که رازن، برای اولین بار دستگاه‌های بازی سکه‌ای مکانیکی را وارد ژاپن کرد، متوجه گردید که این دستگاه‌های آرکید بسیار ابتدایی، در ژاپن استقبال بسیار بالایی را دارند. بنابراین تصمیم گرفت که نسخه‌های جدیدتر و پیشرفته‌تر بازیهای سکه‌ای یعنی آرکیدهای الکترومکانیکی را وارد ژاپن کند. در سال 1965، سگا و رازن انترپرازس با هم ادغام شده و Sega Enterprises را تاسیس نموده و اولین بازی الکترمکانیک خود یعنی Periscope را عرضه نمودند که یک سیمولیتور زیردریایی به حساب می‌آمد. این شرکت در سال 1969 تحت تصاحب شرکت Gulf+Western در آمده و با رهبری رازن پیشرفت بسیار زیادی نمود و با ابداع آرکیدهای الکترونیکی، با بازی‌های مانند Zaxxon و Outrun معروف شد و در سال 1982، سرمایه‌ی عظیم 38 میلیون دلار را در بر داشت و در همین سال اولین کنسول خود یعنی SG-1000 را عرضه نمود. این شرکت اولین بازی آرکید سه بعدی، Sub-Roc 3D را به بازار روانه کرد و اولین بازی آرکید روی لیزردیسکهای اولیه را به نام Astron Belt را در همین اوان عرضه نمود.

در سال 1983، با شکست تجاری بازی‌های ویدئویی در آمریکای شمالی، سگا ضربه‌ی مالی سختی را بر خود متحمل شد. بدین جهت Gulf+Western بالاجبار، دارایی‌های سگا در آمریکای شمالی را به کارخانه‌ی “بالی” فروخت. این کارخانه در آن زمان در نوادا، ماشینهای وندینگ، قمار و پینبال میساخت. دارایی‌های سگا در ژاپن نیز، به قیمت 38 میلیون دلار از Gulf+Western توسط گروهی از سرمایه‌گذاران، که مدیر شرکت یعنی رازن هم در بین آنها بود، خریداری شد. قابل ذکر است که یکی از افرادی که به معیت رازن ساگ را خرید، هایائو ناکایاما نام داشت، ناکایاما یک تاجر و صاحب کارخانه‌ی ساخت قطعات یدک بود که رازن آن کارخانه را در سال 1979 خریداری نموده بود. ناکایاما، جای رازن را در مجلَسِ ریاست سگا گرفت و رازن هم به ریاست بخش‌های کوچکتر سگا تعیین شد.

یکسال بعد یک سندیکای غنی ژاپنی به نام CSK سگا را خرید و نام آنرا به Sega Enterprises Ltd تغییر داد و اداره‌ی اصلی آنرا در ژاپن قرار داد و دو سال بعد، سهام سگا در بازار سهام توکیو شروع به رد و بدل شدن گردید و یکی از دوستان رازن به نام ایسائو اوکاوا مسئولیت روابط عمومی را بر عهده گرفت.,Sega Master System,Sega Master System,در سال 1985 بعد از دوسال شکست تجاری بازی‌های ویدئویی در آمریکا، دوباره نینتندو با کنسول NES و بازی Mario Bros 2 بازار را رونقی بخشید و سگا نیز دست بکار شده و یک شعبه‌ی عظیم در آمریکا تاسیس نمود تا عقب نماند. در همین اوان سگا دومین کنسول خود، Sega Master System را عرضه نمود و بازی باندل آن، Alex Kidd که تا عرضه‌ی سونیک در سال 1991، نقش ماریو برای نیتندو را برای سگا داشت. این کنسول از NES قدرت سخت‌افزاری بالاتری داشت اما با غالب بودن NES بر بازار آمریکا، سگا در آنجا موفقیتی کسب نکرده و در اروپا، موفقیت کلانی یافت و همینطور در برزیل طوری که این کنسول به مدت بسیار مدید 14 سال، یعنی تا سال 2000 (یعنی تقریبا بعد از دو نسل) ساخته می‌شد.

Sega Master System یک کنسول هشت بیتی بود که همانطور که گفته شد، در سال 1986 برای اولین بار منتشر گردید. این کنسول را در ژاپن با نام Sega Mark III میشناختند.

,این کنسول در آمریکای شمالی و اروپا با رنگ قهوه‌ای، و چند اکسسوری عرضه شد که این اکسسوری‌ها در ژاپن باید جدا تهیه می‌شدند. سگا مستر سیستم، با بازی‌های کنسول کم عمر SG-1000 سازگاری داشت و کارتریج آنها را نیز می‌خواند. قابل ذکر است که مانند NES و ماریو، سگا مستر سیستم در آمریکای شمالی، بازی Alex Kidd in Miracle World را در حافظه‌ی خود داشت.,SMS_Alex_Kidd_in_Miracle_World.png,بعد از عرضه‌ی سگا جنسیس در سال 1990، سگا Sega Master System 2 را منتشر کرد که چندین قابلیت در سگا مستر سیستم را که استفاده‌ی چندانی نداشتند را در خود نداشت، مانند عینک سه‌بعدی، و اسلات برای بازی‌های کارتی که آن زمان زیاد مصرف نداشتند.

در زیر میتوانید مشخصات سخت افزاری کنسول را مشاهده کنید:

* CPU: 8-bit Zilog Z80A
o 3.546893 MHz for PAL/SECAM, 3.579545 MHz for NTSC
* Graphics: VDP (Video Display Processor) derived from Texas Instruments TMS9918
o Up to 32 simultaneous colors available (one 16-color palette for sprites or background, an additional 16-color palette for background only) from a palette of 64 (can also show 64 simultaneous colors using programming tricks)
o Screen resolutions 256×192 and 256×224. PAL/SECAM also supports 256×240
o 8×8 pixel characters, max 463 (due to VRAM space limitation)
o 8×8 or 8×16 pixel sprites, max 64
o Horizontal, vertical, and partial screen scrolling
* Sound (PSG): Texas Instruments SN76489 (note that the Sega Master System, Game Gear, and Mega Drive / Genesis used a slightly altered clone of the newer SN76489A, while the older SG-series used the original SN76489)
o 4 channel mono sound (3 Square Waves, 1 White Noise)
o 3 tone generators, 10 octaves each, 1 white noise generator
* Sound (FM): Yamaha YM2413
o mono FM synthesis
o switchable between 9 tone channels or 6 tone channels + 5 percussion channels
o Included as built-in “accessory” with Japanese Master System (1987)
o supported by certain games only
* Boot ROM: 64 kbit (8 KB) to 2048 kbit (256 KB), depending on built-in game
* Main RAM: 64 kbit (8 KB), can be supplemented by game cartridges
* Video RAM: 128 kbit (16 KB)
* Game Card slot (not available in the Master System II)
* Game Cartridge slot (not included on newer Brazilian models, as these have built-in games)
o Japanese and South Korean consoles use vertical shaped 44-pin cartridges, the same shape as SG-1000 and Mark II
o All other consoles use 50-pin cartridges[6] with a horizontal shape
o The difference in cartridge style is a form of regional lockout
* Expansion slot

o Unused, pinout compatible with 50-pin cartridges (but opposite gender) in all regions

Sega Mega Drive

با معرفی سگا مگادرایو، که در آمریکا با نام Sega Genesis نام گذاری شده بود (به علت عدم توانایی سگا در بدست آوردن استفاده از نام Mega Drive در این منطقه)، نسل چهارم کنسولها آغاز گردید که سگا غالب آن بود. سال عرضه‌ی آن در ژاپن، 1989 و در اروپا و آمریکا 1990 بود. این کنسول تا سال 2002 در برزیل تولید میشد.

در هنگام عرضه‌ی کنسول در اروپا، سگا بیشترین توجه خود را روی این منطقه معطوف کرده بود که علت آنرا میتوان موفقیت Sega Master System در آنجا دانست، در حالی که در مناطق دیگر NES غالب بود. سگا در بریتانیا با تبلیغاتی بزرگسالانه، کنسول خود را ارایه داد و آن عبارت بود از نشان دادن یک جویستیک و جمله‌ی “هرچه بیشتر با آن بازی کنید، سخت‌تر میشود!”. یک فیگور دزد دریایی نیز در این کشور در تبلیغات تلوزیونی بازی میکرد.,Sega_Pirate.png,در اروپا، بازی‌هایی که هنگام عرضه‌ی کنسول عرضه شدند نسبت به مناطق دیگر بیشتر بود و در آن پورت‌هایی از بازیهای آرکید مانند Altered Beast، Golden Axe و Gouls ‘n Souls به چشم می‌خورد تا قدرت سگا مگادرایو را نمایان سازد. با عرضه‌ی Sonic the Hedgehog، در آمریکای شمالی موفقیتی را به وجود آورد و این بازی شروعی بود برای شخصیت اصلی سگا که تا به امروزه وجود دارد. (گرچه از لحاظ کیفیت بسیار بسیار افت کرده است).

در برزیل شرکت Tec Toy عرضه ی سگامگادرایو را در دست گرفت. این شرکت در سال 2007، نسخه ی پرتابل سگا مگادرایو را با بیست بازی در حافظه، منتشر نمود.

سگا در ژاپن، وقتی عرضه شد مسلما به خاطر 16 بیتی بودن بر NES برتر بود اما فروش کمی داشت. مجله‌ی فامیستو چندین معرفی خوب از آن ارائه داد، اما با ریسک‌های سگا از جمله راه اندازی یک خط تلفنی سوال و جواب برای این کنسول، موفقیتی عاید آن نشد و با عرضه‌ی SNES در ژاپن پشت سر این کنسول ماند.

اما در مناطق دیگر، از جمله آمریکا، این کنسول تا قبل از عرضه‌ی SNES تبلیغات زیادی را میکرد که به موفقیت آن کمک می‌نمود. مایکل کتز، رییس سگا در آمریکا، با تبلیغات زیادی که در ان سگا را با NES مقایسه می‌کرد و آنرا به بازی‌های خوش رنگ و لعاب آرکید نزدیک تر می‌نمود، سعی در درربودن بازار میکرد. یکی ازین تبلیغات شعاری داشت مبنی بر Genesis Does What Nintendon’t. اما بازهم پیشرفتی ارائه نشد. هیائو ناکایاما که از شکست تجاری بلافاصله بعد از مسترسیستم می‌ترسید، تام کالینسک را به عنوان رییس سگا در آمریکا انتخاب کرد و وی در ابتدا بدون هیچ اطلاعی از بازار بازی‌های کامپیوتری، بر آن شائقه پیدا کرده و با کمتر کردن قیمت، ادامه‌ی تبلیغات مهاجم و عرضه‌ی باندل‌هایی مخصوصا باندل Sonic the Hedgehog توانست که این کنسول را برنده سازد.
اگر موفقیت سگا در آمریکای شمالی نبود، شاید در حال حاظر صنعت یک یا دو نسل عقب بود زیرا مردم هنوز به کنسول‌های بازی مشکوک بودند و شکست تجاری شش سال قبل از آن، آنها را به این نتیجه رسانده بود که با کنسول‌های فراوان، پول خود را تلف می‌کنند. گرچه یکه‌تازی در صنعت هم، مانند آنچه هم اکنون آنرا ملاحظه می‌کنیم ضررهای بسیار زیادی را میزند و پیشبینی میشود با عدم عرضه‌ی بازی‌های باکیفیت و جالب تا چند وقت دیگر، بازی‌های کامپیوتری دوباره دچار یک شکست تجاری گردند.

Sega CD و 32X، دو Add-on برای سگا مگادرایو بودند.
سگا سی‌دی، در سال 1992 عرضه شد. تمرکز اصلی آن، بر افزایش سایز بازیها بود، گرچه کمی زود اقدام شده بود زیرا بازی‌های آن زمان با 16 مگابیت کارتریج، به آسانی راه می‌آمدند و احتیاج به 640 مگابایت، نداشتند زیرا این اندازه در آن زمان، حتی برای فیلم‌ها و آلبوم‌های صوتی که داشتند از رسانه‌های الکترومغناطیس وارد ورطه‌ی دیسک می‌شدند، زیاد بود. البته با عرضه‌ی Sonic CD و چند بازی خوب دیگر، سگا سی‌دی توانست 6 میلیون واحد بفروشد. (در حالی که فروش کنسول در طول عمرش 29 میلیون بود).,800px-SonicCDWW1.png,و دیگری، 32X بود که عرضه‌ی آن از طرف سگا را یک حماقت نام برده‌اند. این اددآن قرار بود که “شروعی” برای سگا در بازی‌های 32 بیتی و سه‌بعدی باشد، اما با داشتن یک سی‌پی‌یوی 32 بیتی، و جی‌پی‌یو با قابلت پردازش و رندر گرافیک سه‌بعدی، نه خریداران و نه سازندگان را جذب نمود و با قیمت بسیار کم 19$ تنها توانست دویست هزار واحد فروش داشته باشد

کنترلرهای مگادرایو، دو گونه داشتند، کنترلرهای اولیه با سه دکمه و مدل بعدی آنها، که شش دکمه داشت تا برای بازیهای فایتینگ مناسب باشد.
قابل ذکر است که کنسول مگادرایو، دو مدل داشت، که مدل دوم آن Sega Mega Drive II کوچک‌تر و جمع و جورتر از قبلی، و بدون دکمه‌ی تنظیم ولوم بود.

یک لایت‌گان نیز برای سگا به نام Menacer Light Gun عرضه گردید که برای چند بازی از جمله کارتریج 6بازی Menacer، و چند بازی دیگر مناسب و به درد بخور بود.

CPU این کنسول Motorola 68000 نام داشت که یک میکروپرسسور 32 بیتی متکی بر یک دیتاباس 16 بیتی را متشکل بود. از لحاظ بصری، سگا مگادرایو می‌تواند اسپرایتهایی با وضوح 256 پیکسل و یا 320 پیکسل را پردازش کند. رنگ‌های قابل پردازش 512 عدد هستند، و بعضی از بازیها با نورپردازی چندین رنگ تازه نیز استفاده میکردند. دو سوند چیپ در روی سگا مگادرایو تابحال سوار شده است، که هردو با Z80 کنترل می‌شدند. Yamaha YM2612 Frequency Modulation و Texas Instruments SN76489 . سگا 2 کیلوبیت Boot ROM جهت مموری دارد که نام دیگر آن Trade Mark Security System است. وقتی بازی شروع میشود، اگر کدهای مخصوص SDK (سافتویر دولوپر کیت) سگا در بازی تعریف شده باشد، این رام متن “Produced Under License from Sega Enterprise Ltd.” را نمایش می‌دهد. رم اصلی کنسول نیز 64 کیلوبایت است.