موسیقی بخشی جدا نشدنی از زندگی انسان ها بوده و به نوعی میتوان گفت برای بسیاری از ما جایگاه بسیار بالایی در زندگی روزمره مان دارد. ما با فیلم های موزیکال بسیار زیادی در صنعت فیلم سازی روبرو شده ایم و این سبک فیلم های موزیکال طرفداران و عاشقان بسیار زیادی را با خود به همراه دارد. موسیقی آن چنان در تار و پود بسیاری از ما رخنه کرده که حقیقتا نمیتوان یک روز بدون گوش دادن به آهنگ مورد علاقه مان روزمان را سپری کنیم. با توجه به سلایق و همین طور وضعیت روحی که در آن بازه زمانی با آن درگیر هستیم به موسیقی مورد نظر و مورد علاقه مان گوش میدهیم تا بتوانیم با گوش دادن به آن به آرامش برسیم. صنعت بازی های ویدیویی هم از این قاعده مستثنی نیست و دنیای بی کران موسیقی هم در جای جای این صنعت دیده میشود. استودیوی مالزیایی Metronomik بازی موزیکالی به نام NO STRAIGHT ROADS ساخته و آن را منتشر کرده و ما را با خود به دنیای رنگارنگ موسیقی سوق داده و با هم به نقد این بازی خاص و منحصر به فرد میپردازیم.
ماجراجوییها از شهر Vinyl City آغاز میشود. شهری مملو از بندهای مختلف موسیقی که برای تبدیل شدن به بهترین بند موسیقی در سبک با هم رقابت میکنند. شما در نقش دو ستاره راک دوست داشتنی به نام های مِیدِی ( Mayday ) و زوکه ( Zuke ) ظاهر میشوید که علیه دیکتاتوری NSR می جنگند. دیکتاتوری NSR که نه تنها موسیقی شهر را در اختیار گرفته اند بلکه بند های موسیقی شهر را به طور کامل کنترل می کند و فقط سبک مورد علاقه آنها را در شهر اجرا کنند. قهرمانان راک ما هم یعنی مِیدِی و زوکه که گروه Bunk Bed Junction را تشکیل می دهند که به ترتیب گیتاریست و درامر هستند. آنها ابتدا در مسابقه استعدادیابی تاتیانا شرکت میکنند و ناعادلانه در این مسابقه استعداد یابی حذف میشوند. مِیدِی و زوکه سخت در تلاش هستند تا موسیقی خود را ضبط و منتشر کنند. اما بزرگ ترین ناشر شهر Vinyl City که همانند یک دیکتاتور عمل میکند مواجه میشوند. این امر باعث میشود که میدی و زوکه دست به قیام بزنند و سپس شورش خود را علیه رژیم No Straight Roads در Vinyl را آغاز کنند. این ناشر خود کامه به هیچ سبک دیگری به جز موسیقی الکترونیک بها نمی دهد. این در حالی است که در شهر شما با انواع و اقسام سبک های موسیقی مانند الکترونیک، رپ با زیبایی های وایانگ کولیت (تئاتر سایه مالزی) ، موسیقی کلاسیک / EDM ، دوبل استپ، ریکروویو، هوی متال، هارد راک و تقریباً هر نوع سبکی که به ذهن شما خطور می کند، روبرو میشوید.
Vinyl City یک شهر نئونی خیره کننده است که به چندین منطقه تقسیم شده. از بیلبوردهای رنگی kawaii و تابلوهای تبلیغاتی انیمه Akusuka گرفته تا نخلستانهای پربرگ و معماری نئوکلاسیک منطقه Natura . این مناطق توسط ستارگان پاپ قدرتمندی کنترل می شوند و پیروزی شما بر آن ها باعث می شود قدم به قدم به آسمان خراش درخشان NSR نزدیکتر شوید. در واقع No Straight Roads قدرت موسیقی، تاثیر گذاری، ارزش و اهمیت آن بر روی یک جامعه را به صورت طنز و یک بازی سرگرم کننده نشان میدهد. شخصیتهای میدی و زوکه هم با گفتگو های بسیار جالب و خنده آور، روایت جهان موسیقی را در قالبی عامه به گیمر ارائه میکند. همین طور داستان بازی و دیالوگ های رد و بدل شده تجاری شدن بیش از حد دنیای موسیقی را به چالش کشیده و آن را به باد انتقاد گرفته و به نوعی موسیقی های یک بار مصرف امروزه را به طور کامل زیر سوال برده است.
گیم پلی بازی بنیانی ساده دارد و از پیچیدگی و سختی خاصی برخوردار نیست اما این سادگی باعث نمیشود روند گیم پلی بازی و سبک و سیاق آن برای شما تکراری و خسته کننده باشد. بازی قابلیت تجربه بازی به صورت Coop دو نفره به صورت آفلاین را دارد. اما متاسفانه تجربه دو نفره Coop به صورت آنلاین در No Straight Roads مقدور نیست. مِیدِی گیتاریست و زوکه درامر با تبحری که در نواختن سازهای شخصی خود دارند با استفاده از ساز خود دشمنان پیش رویشان را از پا در می آورند. دشمنان در بازی در هر بند موسیقی که هستند با توجه به سبک و سیاق سبک خود قصد ضربه زدن به شما و از بین بردنتان را دارند. به عبارتی روند گیم پلی بازی جدال سبکهای موسیقی در برابر یکدیگر است و شما و دشمنان با استفاده از موسیقی قصد دارید برتری خود را به یکدیگر نشان دهید. در حین جنگ یک شاخص وجود دارد که از EDM با یک فلش شروع می شود که به محض پایان جنگ به آرامی به سمت ROCK می رود. در همان هنگام موسیقی متن نیز به روشی خفیف اما محسوس به سمت مضموم هر چه بیشتر سبک راک میرود. به این معنی که نتیجه نبرد به نفع قهرمانان در بخش موسیقی بیش از پیش سوق داده میشود و پیروزی هر سبکی باعث میشود موسیقی بازی هم به نفع آنان چربش پیدا کن.
گیم پلی بازی تمام و کمال بر پایه موسیقی و ریتم گونه توسعه داده شده است. No Straight Roads یک بازی ریتمیک بر پایه موسیقی است قبل از اینکه شما با غولهای بازی یا به عبارتی با رئیس هر بند مواجه شوید شما باید با مأموران NSR به جدال بپردازید، آن هم در حالی که دشمنان با یک ریتم دقیق موسیقی به شما حمله می کنند. در هنگام درگیری می توانید به نوبت بین دو شخصیت سوییچ کنید. هر یک از آنها دارای ویژگی ها و سبک بازی منحصر به فردی هستند. مِیدِی متخصص گیتار با ضربات سنگین و مخرب است که از این طریق دشمنان را از پای در می آورد. از طرف دیگر زوکه درامر سرعت بیشتری دارد و در نبرد ها با سرعت و انعطاف بالایی که دارد میتواند دشمنان را شکست دهد. ترکیبهای خاص و حرکت های او بر اساس سرعت انجام می شود و میتواند با کمبوهایی که میزند عرصه را برای دشمنان سخت و پیچیده کند.
هر یک از این دو شخصیت قابل بازی یعنی مِیدِی و زوکه دارای یک درخت مهارت اختصاصی برای ارتقا شخصیت بازی و همچنین یک درخت دیگر برای کار گروهی هستند. شما حتی میتوانید سازهای میدی و زوکه را هم رفته رفته ارتقا دهید و قدرتمند تر کنید. میدی و زوکه با استفاده از امتیازهایی که کسب میکنند قابلیتهای خود را ارتقا میدهند. این امتیازات معادل امتیازات تجربه کسب شده در نبرد ها و نحوه مبارزه است که در پایان هر مبارزه به دو شخصیت بازی اضافه میشود. در No Straight Roads تمرکز زیادی برای تکرار مراحل مختلف شده و شما به خاطر به دست آوردن امتیازات بهتر برای ارتقا درخت های مهارتی امکان دارد بسیاری از مراحل رو دوباره تکرار کنید تا بتوانید امتیازات بهتری را کسب نموده و برای ارتقای هر چه بهتر بخش درخت مهارتی تلاش کنید. همین طور در سطح شهر هم میتوانید خوب کاوش کنید و امتیاز جمع آوری کنید. شاید بتوان گفت مکانیزمهای فوق العاده گیم پلی بازی بخش مهارتی درختی بازی در هسته گیم پلی بازی گم شدهاند و سازندگان میتوانستند از این همه قابلیت های بی نظیر استفاده بهتری در بخش گیم پلی بازی انجام دهند . به عبارتی به دلیل از میان برداشتن ساده دشمنان بارها برای شما پیش می آید که نیازی به استفاده از جادو ها و مهارت هایی که رفته رفته به دست می آورد نداشته باشید.
توسعه دهندگان از موتور گرافیکی قدرتمند Unreal Engine 4 در ساخت این بازی استفاده کردهاند. موتور گرافیکی که از آن میتوان در سبک های گوناگون استفاده کرد و با توجه به سبک و سیاق گرافیکی بازی میتوان گرافیکی فانتزی و حتی واقع گرایانه از خروجی این موتور قدرتمند بیرون کشید. گرافیک بازی با توجه به سبک خاص و طنز گونهای که دارد فانتزی طراحی شده و سازندگان دنیایی بس رنگارنگ و بسیار شاد را برای شما به ارمغان در آورده اند. طراحی مراحل بازی بسیار فوق العاده است و No Straight Roads از تنوع مراحل چشمگیر و بسیار درخشانی بهره میبرد. نمای دوربین در بازی به طور دائم و با توجه به طراحی مراحلی که در آن بخش صورت گرفته به طور دائم در حرکت است و حتی در جاهایی دوربین بازی به دوران کلاسیک دو بعدی بازمیگردد و در جاهایی به دوربین های سه بعدی از پشت شخصیت و همین طور در زمان هایی زوایه دوربین مانند انیمه های ژاپنی به صورتی سینماتیک طراحی میشود. موضوعی که تجربه گیم پلی بازی و طراحی مراحل را به شدت لذت بخش کرده است.
با توجه به سبک و سیاق بازی سازندگان توجه ویژه ای به بخش صدا گذاری بازی کرده اند. از رد و بدل شدن دیالوگ های شیرین و طنز گونه شخصیت بازی بگیرید تا صدا های محیط و موسیقی های متن، همه و همه به صورت خیره کننده ای کار شدهاند و صدا ها شفاف و بسیار با کیفیت است. اگر شما از یک سیستم صوتی قدرتمند برخوردار باشید و خروجی صدا را از یک سیستم صوتی قدرتمند بگیرید، به حق تجربه این بازی برای شما لذت بخش تر و هیجان انگیز تر میشود. موسیقیهای متن تعبیه شده در بازی به صورت دیوانه واری گوش نواز و جذاب است و از گوش دادن به موسیقی های بازی سیر نمیشوید.
سخن پایانی
No Straight Roads عنوانی نیست که بتوان به سادگی از آن گذشت. دنیای موسیقی در بازی همه چیز را تحت شعاع خود در آورده. گیم پلی ریتمیک بازی ضربان قلب شما را به تپش می اندازد. گرافیک و به خصوص صدا گذاری خیره کننده بازی همه و همه در خدمت دنیای موسیقی توسعه داده شده اند. موسیقی های متن بازی در جریان گیم پلی بازی با روح و روان شما بازی میکند و شما را به هیجانی بی همتا سوق میدهد. No Straight Roads برای عاشقان موسیقی به شدت توصیه شده و اثر گذاری جادوی موسیقی را تمام و کمال بیش از هر زمان دیگری حس خواهید کرد.
امتیاز بازیسنتر - 8
8
امتیاز بازیسنتر
نقاط قوت: گیم پلی ساده و در عین حال لذت بخش طراحی مراحل بازی روایت داستانی بازی مبارزه با غول ها صدا گذاری خیره کننده موسیقی متن زیبا نقاط ضعف: فاقد بخش آنلاین Coop این بازی بر اساس نسخه ارسالی سازنده بر روی پلتفرم PS4 بررسی شده است