بررسی بازی Shadow Tactics: Blades of the Shogun

این روزها بازی های مخفی کاری تاکتیکال رونق زمان‌های گذشته را ندارند، ولی زمانی بود که این سبک بازی ها-هرچند برای مدتی کوتاه- در اوج قرار داشتند. پایه گذار این سبک بازی Commandos بود که با ترکیب دو سبک استراتژی و مخفی کاری، سبکی جدید در بازی ها را بوجود آورد. حال بعد از سالها بازی Shadow Tactics آمده تا این ژانر فراموش شده را بازگرداند. کاری چالش برانگیز که می توان گفت سازنده ها به خوبی از عهده آن برآمده اند.
خوب یا بد، Shadow Tactics کاملا به مکانیزم‌های سبک خود وفادار مانده و نوآوری خاصی ندارد. در هر مرحله شما کنترل یک تا چند شخصیت را به عهده دارید که هر کدام قدرت های خاصی دارند. یک نینجا که می تواند با پرتاب سنگ برای مدتی کوتاه حواس نگهبانان را پرت کند، با پرتاب ستاره نینجا دشمن را از دور بکشد و یا از ساختمان ها بالا برود. شخصیت دیگر برای مثال یک پیرمرد است که تفنگی دوربرد دارد و یک راکون که با آن می تواند نگهبانان را از محل نگهبانی خود دور کند.

در بازی مخفی ماندن بسیار حیاتی است. هر کارکتر یک محیط دید دارد که با کلیک راست دیده می شود. در حالت عادی این محیط سبز رنگ است، با وارد شدن کارکتر های شما به منطقه دید، این محیط کم کم به رنگ زرد در می آید و در نهایت اگر به رنگ قرمز درآید نشاندهنده این است که دیده شده اید. با دیده شدن شما آژیر به صدا در می آید و علاوه بر نگهبانان نزدیک، تعداد جدیدی نگهبان به سمت شما می آیند. حتی اگر بتوانید به سرعت فرار کنید باید با تعداد بیشتر نگهبان اضافه شده دست و پنجه نرم کنید. بهترین استراتژی در مخفی ماندن در طول هر مرحله است.

برای مخفی ماندن علاوه بر قدرت های کارکتر ها، امکانات زیادی در هر مرحله وجود دارد. اول اینکه مکان هایی برای مخفی ماندن و مخفی کردن جنازه ها وجود دارد (مانند بته ها و درون بعضی ساختمان ها)، در کنار آن می توانید در قسمت هایی با استفاده از اشیایی که در مرحله قرار دارند دشمنان را از بین ببرید (برای مثال، می توانید چیز هایی مانند تخته چوب، گلدان و جعبه های سنگین را از ارتفاع بر روی دشمنان بیاندازید). در این مواقع به علت طبیعی به نظر آمدن مرگ، آژیر به صدا در نمی آید! با وجود این امکانات، بازی از درجه سختی بسیار بالایی برخوردار است. در مواردی نحوه قرار گیری دشمنان به صورتی است که در هر لحظه، هر نگهبان ، دیگری را در دید دارد و برای جدا کردن آنها از یکدیگر باید تلاش فراوانی کنید. نکته دیگر آنکه امکان دیده شدن توسط کسی وجود دارد که شما اصلا در نظر نداشتید. زیاد اتفاق می افتد که با رسیدن به مرحله جدید از تعداد زیاد نگهبان ها و مسیر پیچیده حرکت آنها کمی بترسید. این مسئله امتحان کردن استراتژی های مختلف را برای چندین بار الزامی می کند، تا بتوانید نقشه خود را به بهترین شکل ممکن به انجام برسانید. سختی بازی و نیاز به امتحان کردن راه های مختلف برای ازمیان بردن دشمنان سبب می شود که استفاده از Quick save بسیار حیاتی باشد.خوشبختانه بازی سه save در اختیار قرار می دهد و همچنین، در یک حرکت بسیار خوب بعد از گذشت 1 دقیقه از آخرین Save شما، یک تایمر در بالای صفحه ظاهر می شود که یادآوری کند از آخرین save چه مدت گذشته است!

ترکیب همه این مکانیک های بازی، باعث می شود که هر مرحله حداقل در دفعه اول حدود 1-2 ساعت طول بکشد و چیزی بین 20-25 ساعت طول بکشد. حتی بعد از تمام کردن بازی دوباره بازی کردن برای انجام Challenge ها و بر روی درجه سختی بالاتر خالی از لطف نیست. همچنین در اکثر مواقع برای انجام هدف اصلی بیشتر از یک راه وجود دارد که ارزش امتحان کردن مراحل را بالا می برد. از نظر داستانی بازی نکته خاصی ندارد، البته این نکته خیلی منفی نیست چون کسی برای داستان سراغ بازی های از این دست نمی آید. با این وجود شخصیت پردازی کارکترها به خوبی انجام شده است در شما در طول بازی با خلقیات آنها آشنا می شوید. در میان انجام ماموریت ها کارکتر ها با یکدیگر حرف می زنند و مثلا، هنگامی که برای بار اول قدرتی را بکار می برند بقیه کارکتر ها در مورد آن مدتی کوتاه صحبت می کنند و یا در مواردی در مورد اختلاف نظر خود صحبت می کنند.

مراحل بازی از تنوع مناسبی برخوردار هستند. از کوهستان تا دهکده ای در برف و یا یک قصر، هر مرحله از حالت ظاهری خاصی برخوردار است. در طول مراحل کم کم دشمنان جدیدتری با مکانیک های خاص به بازی معرفی می شوند، مثلا سامورایی ها که فقط توسط یکی از کارکتر های شما قابل کشتن هستند و یا نگهبانانی که به هیچ وجه پست خود را ترک نمی کنند. طراحی مراحل و نحوه چینش دشمنان هر مرحله را به پازلی خاص تبدیل می کند که نیاز به دقت زیاد برای حل دارد! همان طور که در قبل اشاره شد، هر مرحله قسمت هایی به عنوان Environmental hazards وجود دارد که می توان با استفاده از آنها دشمنان را کشت، و یا مکان هایی برای قایم شدن و قایم کردن جنازه ها در جای جای مرحله قرار داده شده است. در مواردی تشخیص این قسمت ها در مقایسه با باقی مرحله سخت است که خوشبختانه بازی امکان این را می دهد که با فشار دکمه ای، تمام اشیاء قابل استفاده به صورت رنگی روشن شوند. اگر در قسمت هایی نزدیک شدن به هدف و یا از میان برداشتن دشمنان غیر ممکن به نظر می آید، در اکثر مواقع امکان عوض کردن استراتژی و یا امتحان مسیری کاملا متفاوت برای رسیدن به نتیجه مطلوب وجود دارد. در کل طراحی مراحل با توجه به دراختیار قرار دادن یک تجربه غیر خطی و راه های مختلف برای به اتمام رساندن مرحله بسیار مناسب و جذاب است.

نکات منفی بازی بسیار کوچک و کم اهمیت هستند. گرافیک بازی حالت Cell Shading کار شده که شاید به مذاق همه خوش نیاید، همچنین با توجه به این که بازی کاملا سه بعدی کار شده، انتظار جزییات بیشتری در طراحی مراحل و کارکتر ها می رفت. یکی از نکات منفی گرافیکی بازی، انمیشن های کشته شدن دشمنان است. به نظر می آید که جهت هر انیمشن بدون توجه به نحوه قرار گیری کارکتر از پیش تعیین شده است. برای مثال دیده می شود که شخصی در حال حرکت به سمت بالا است، ولی در هنگام نشان دادن انیمشن کشته شدن با شمشیر به صورت ناگهانی به سمت راست می چرخد. نکته دیگر عدم نگه داشتن زمان بازی در حین دادن دستور به نیرو هاست. بازی از امکانی به نام Shadow Mode برخوردار است که در آن شما می توانید یک حرکت برای هر کارکتر ذخیره کنید و با زدن دکمه ای، حرکات را به اجرا درآورید.. این مکانیسم به خودی خود بد نیست ولی چون همه دستور ها همزمان انجام می شوند، امکان تنظیم زمانبندی برای انجام حرکات به موقع بسیار دشوار است. اگر میشد تا علاوه بر قدرت، زمان انجام قدرت نیز جداگانه تعیین می شد و یا حداقل امکان نگه داشتن بازی در هنگام تنظیم حرکت در حالت Shadow mode وجود داشت این مکانیک کاربردی تر می شد. با توجه به پیچیدگی زیاد، این ایده جالب در بازی تا حد زیادی دست نخورده باقی می ماند.

در قسمت آهنگ و صدا گذاری، بازی در حد قابل قبول است. همان طور که انتظار می رود آهنگ های استفاده شده در بازی حس و حال خاص ژاپنی را دارد که به فضا سازی بازی کمک می کند. صداپیشگان انگلیسی بازی کار خود را در حد مطلوب انجام می دهند ولی لطف بازی به استفاده از صداپیشگان ژاپنی است. تمام دیالوگ های بازی کاملا به ژاپنی وجود دارند و هر لحظه می توان بین زبان انگلیسی و ژاپنی انتخاب کرد. متاسفانه بعد از مدتی شنیدن جملات کوتاهی که کارکتر ها در تایید انتخاب شدن و یا استفاده از قدرت های خود تکرار می کنند خسته کننده می شود.

در پایان می‌توان گفت Shadow Tactics در رسیدن به هدف خود موفق است. شخصیت های جالب با قدرت های جالب، محیط های متفاوت در هر مرحله و طراحی مراحل جالب شما را با یک بازی باکیفیت مواجه می کند. ممکن است سختی زیاد بازی برخی را از ادامه‌ی آن منصرف کند اما پاداش اندکی صبر و تلاش تجربه ای لذت بخش خواهد بود. اگر از طرفدارن این سبک هستید برای خرید بازی شک نکنید، اما اگر در زمره‌ی طرفداران قدیمی سری Commandos نیز نیستید؛ این بازی می تواند تجربه ای خاص و لذت بخش برای شما باشد.,خواندن نقد و بررسی