نقد و بررسی This Is the Police 2

دقیقاً دو سال پیش شرکت تازه تأسیس و کوچکی در بلاروس به نام «Weappy Studio» عنوانی در ژانر «شبیه‌ساز مدیریت» به بازار فرستاد که ایده بسیار بکر و تازه‌ای داشت. این بازی «This Is the Police» نام داشت و در آن شما به جای در دست گرفتن مدیریت یک شهر، یک شرکت تجاری یا یک محل کسب و کار کوچک، وظیفه ریاست ادارۀ پلیس شهری با نام «Freeburg» را در اختیار داشتید. نوآوری سازندگان به انتخاب سوژه اصلی بازی محدود نشده بود و آن‌ها در کنار ایده تازه خود، از یک داستان پلیسی-نوآر قابل قبول هم بهره بردند تا در بازار بازیهای مدیریتی بیش از پیش متفاوت جلوه کنند. با این وجود بازی به دلیل یکنواخت شدن گیم‌پلی بعد از مدتی کوتاه و عدم پرداخت مناسب به مسائل بحث برانگیز اجتماعی، افراد زیادی را از خود ناامید کرد. با این تفاسیر، حالا به بازی This is the Police 2 رسیده‌ایم.

داستان «This Is the Police 2» در شهر سرد و کوچکی به نام «Sharpwood» آغاز می‌شود. کلانتر و رئیس پلیس شهر برای شکست دادن قاچاقچیان مواد مخدر با نام «Neckties» که نظم و امنیت شهر را به مخاطره انداخته‌اند، براساس اطلاعات یک خبرچین به مقر آنها یورش می‌برد اما در این ماجرا جان خود را از دست می‌دهد. معاون کلانتر «Lilly Reed» زنی جوان و کم تجربه است که حالا باید کلانتر جدید شهر باشد اما دیگر مأموران پلیس شهر، توجهی به او ندارند. در این گیر و دار پیرمردی توسط مأموران دستگیر می‌شود که قاچاقچیان مقدار زیادی از محموله مواد مخدر خود را، بدون آگاهی او، در خانه‌اش جاسازی کرده بودند. این پیرمرد که با نام «Warren Nash» به مخاطب معرفی می‌شود در همان بازجویی ابتدایی و دیدن ضعف لیلی، هویت واقعی خود را فاش می‌کند، او کسی نیست جز «Jack Boyd» رئیس پلیس سابق شهر فریبرگ و نقش اصلی قسمت قبلی که به دلایل اتفاقاتی که در قسمت قبل رخ داد از شهر خود متواری و در شارپوود پنهان شده است! جک به لیلی قول می‌دهد که در صورت مخفی نگاه داشتن هویت واقعیش، با تجربه خود به او در مدیریت امور پلیس شهر کمک می‌کند. لیلی که خود را برای مدیریت پلیس یک شهر، بسیار ضعیف تصور می‌کند با جک توافق می‌کند و از اینجا بازیکنان باز هم در قالب جک بوید مدیریت پلیس یک شهر را در اختیار می‌گیرند. شارپوود شاید نسبت به فریبرگ شهری کوچک و آرام به نظر برسد اما هر روزی که می‌گذرد، جک بیشتر و بیشتر با لایه‌های تاریک و پنهان این شهر به ظاهر کوچک و مهربان آشنا می‌شود.

دیالوگ‌نویسی This is the Police 2 بسیار خوب و قابل قبول انجام گرفته است، هر چند سازندگان این بار در تله گستردگی زیاد از حد داستان قسمت قبلی نمی‌افتند اما با حذف بعضی داستان‌های فرعی می‌شد به داستان منسجم‌تری رسید. شخصیت‌های اصلی اندکی که داستان بازی بر سر راه شما قرار می‌دهد پرداخت بسیار خوبی دارند و به طور کلی از کلیشه‌های رایج ژانر پلیسی به دور هستند. موقعیت‌های عملیاتی بازی هم با دقت و جزئیات خوبی نوشته شده‌اند به طوری‌که شما هم با مأموریتی رو به رو می‌شوید که بحث نجات جان یک نوزاد در میان است و هم با مأموریتی رو به رو می‌شوید که کسی از شما درخواست دارد در انجام خواستگاری به او کمک کنید!

گیم‌پلی This is the Police 2 تغییرات بسیار زیادی نسبت به قسمت قبلی داشته است. در قسمت قبلی شما امکان انتخاب افسران و کارآگاهان مورد نظر برای شیفت‌های کاری و ارسال آن‌ها به موقعیت‌های اعلام شده را در اختیار داشتید. گه‌گاهی هم از امکانات «SWAT» برای دستگیری‌ها و عملیات خطرناک‌تر استفاده می‌کردید. این چرخه گیم‌پلی با توجه به اینکه بازی تلاش داشت داستانی که در مدت 6 ماه اتفاق می‌افتد را روایت کند خیلی زود تکراری می‌شد و هیجان اولیه جای خود را بی حوصلگی می‌دا،د چون روزهای زیادی در بازی شما فقط درگیر این چرخه بودید و با هیچ میان‌پرده جدید داستانی‌ رو به رو نمی‌شدید.

در قسمت جدید چند تغییر بزرگ ایجاد شده است تا از یکنواخت شدن ریتم گیم‌پلی جلوگیری شود. تغییر بزرگ اول در بخش روایت داستان است که به جای یک روایت طولانی، یک ماجرای پر شاخ و برگ تقریباً یک ماهه روایت می‌شود و هر روز بازی، بخش جدیدی از داستان را در قالب میان‌پرده‌ها به پیش می‌برد. تغییر بزرگ دوم در گسترده کردن سیستم‌های مدیریتی بازی اتفاق افتاده است. در اداره پلیس این شهر کوچک، خبری از تفاوت بین کارآگاه‌ها و افسران عادی و مأموران SWAT نیست. در صورت نیاز تمامی مأموران تحت فرمان شما باید توانایی انجام وظایف هر سه گروه را داشته باشند. برای ایجاد توازن در این مسئله، هر مأمور در کنار امتیاز توانمندی کلی مانند قسمت قبل، 5 توانایی خاص هم دارد : Strength، Stealth، Shooting، Intelligence و Negotiation که هر کدام از این 5 توانایی دارای سه سطح قابل ارتقا هستند. برای موفقیت در مأموریت‌های گروگان‌گیری شما باید از مأمورینی استفاده کنید که امتیاز Negotiation بالایی دارند، برای حل معمای قتل و دزدی که بعد از رخ دادن به اطلاع شما رسیده‌اند، باید از مأمورینی استفاده کنید که Intelligence بالایی دارند و … . اینکه هر کدام از مأموران شما در هر روز چه وسایل حفاظتی و دفاعی‌ همراه خود بر سر صحنه جرم ببرند هم در اختیار شماست. در کنار این مسائل همه مأمورین به راحتی گوش به فرمان شما نیستند و شما باید با رفتار و عملکرد خود، اعتماد و وفاداری این افراد را جلب کنید. هم‌چنین جلب یا عدم جلب اعتماد مأمورین باعث ایجاد تغییر در آرایش مو، ریش و نوع لباس آن‌ها می‌شود. از طرفی برخی از مأمورین تحت هیچ شرایطی حاضر به همکاری با یکدیگر نیستند که در انتخاب افراد برای کار در روزهای مختلف باید به این نکته هم توجه ویژه‌ای کرد. همانند قسمت قبلی افراد عادی یا تأثیرگزار شهر با شما برای انجام پیشنهادهای ویژه تماس می‌گیرند و شما با قبول پیشنهاد آنها می‌توانید پول یا امکانات ویژه مانند آموزش مأموران، کمک به ترک اعتیاد آن‌ها و … را از طرف آن افراد دریافت کنید.

تغییر بزرگ نهایی This is the Police 2، اضافه شدن بخش «Assualt»ها به شکل مبارزات تاکتیکی-نوبتی است. در این بخش شما با انتخاب برخی از افراد خود برای انجام مأموریت‌های خطرناک‌تر عازم می‌شوید. 5 توانایی خاص مأمورین در این بخش هم کاربرد ویژه‌ای دارند. به ازای ارتقا هر سطح از این 5 توانایی، مأمورین شما یک توانایی ویژه‌تر هم به دست می‌آورند که می‌تواند شامل توانایی تیراندازی یا سنگرگیری بهتر یا توانایی خنثی کردن بمب و موارد دیگری از این قبیل باشد. به طور کلی بازی در بخش گیم‌پلی هسته اصلی قسمت قبل را حفظ کرده اما با تغییراتی اساسی، بازی بزرگ‌تر و کامل‌تری را ارائه داده است.

بخش طراحی هنری و گرافیک This is the Police 2 باید در سه بخش مورد بررسی قرار بگیرد. بخش اول، میان‌پرده‌های روایت کننده داستان بازی هستند که همانند قسمت قبلی به شکل کمیک استریپ اما همراه با صداپیشگی و موسیقی صورت می‌گیرند که طراحی مینیمالیستی ولی بسیار زیبایی دارند. در کنار این میان‌پرده‌ها تعداد کمی میان‌پرده به شکل انیمیشن‌های «Rotoscopic» وجود دارند که سوپرایز جالبی هستند. بخش دوم طراحی بازی رابط کاربری بازیست که مخاطب بیشتر وقت خود را با آن می‌گذراند. در این بخش هم بازی مانند بخش گیم‌پلی، تفاوت‌های بزرگی با قسمت قبلی داشته و توجه به جزئیات در طراحی آن به چشم می‌آید و پیشرفت خوبی را نسبت به قسمت قبلی شاهد هستیم. بخش سوم، طراحی Assualtهاست که متأسفانه به خوبی دو بخش دیگر از آب در نیامده است و با وجود رخ دادن در محیط‌های مختلف، معمولاً حس و حالی تکراری با جزئیاتی کم دارند. صداپیشگی و موسیقی جز درخشان‌ترین وجوه قسمت قبلی بودند و جای خوشحالی است که در این قسمت هم بازی در این زمینه سنگ تمام گذاشته است. «John st. John» که نقش جک بوید را ایفا می‌کند همانند قسمت قبل از پس وظیفۀ خود به شکلی استثنایی برآمده و دیگر بازیگران بازی هم وظایف خود را به طور تمام و کمال به انجام رسانده‌اند. قطعات موسیقی بازی هم گوش‌نواز و لذت‌بخش هستند و از زمانی که بازی به شما امکان انتخاب قطعات پخش شده را می‌دهد، این لذت دو چندان می‌شود.

البته با همه تفاسیری که گفته شد، بازی بدون اشکال نیست. در مدت کوتاهی که بازی در اختیار من بود، چند آپدیت که مجموعاً حجمی بیشتر از خود بازی داشتند برای بازی عرضه شد اما با چندین باگ تکراری رو به رو شدم که برای ادامۀ بازی مجبور به بارگذاری مجدد آن بودم. هم‌چنین بازی از یک فایل برای ذخیره اطلاعات استفاده می‌کند و برخلاف قسمت قبلی امکان بازگشت به روزهای گذشته و آزمایش کردن تصمیم‌های مختلف وجود ندارد. داستان بازی هم برخلاف حس انتخاب‌های اثرگذاری که القا می‌کند، به طور کلی کاملاً خطی روایت می‌شود و فارغ از عملکرد شما، بعضی اتفاق‌ها باید حتماً در طول داستان روی دهد.

This Is the Police 2 قدمی محکم و رو به جلو برای Weaapy Studio است و به نظر می‌رسد که از تجربه اول خود درسهای خوبی گرفته‌اند و به انتقادات پاسخ مناسبی داده‌اند. بازی تقریباً در همه جنبه‌ها نسبت به قسمت قبلی خود پیشرفت داشته و تجربه کامل‌تری را برای مخاطب فراهم کرده است.